صفت صفیرصفت صفیر به صدای شبیه سوت هنگام تلفظ برخی از حروف الفبا اطلاق می‌شود و از صفات فرعی حروف می‌باشد. ۱ - تعریف«صفیر» در لغت صوتی شببیه صدای پرنده ، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از صدایی شبیه سوت که هنگام تلفظ برخی از حروف الفبا شنیده می‌شود؛ به عبارت دیگر، صدای زایدی است که هنگام تلفظ حروف صفیر، از میان دندان‌های ثنایای بالا و پایین خارج می‌شود. ۲ - نکتهاین صفت از صفات عارضی یا فرعی حروف به شمار می‌آید. [۱]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۱.
[۲]
فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۱۵۰-۱۵۱).
[۳]
جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
[۴]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۵۷.
[۵]
محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۴۹.
[۶]
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۳.
۳ - عناوین مرتبطحروف صفیر . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت صفیر». رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی
|